Yerleşme
Karaman il sınırları içerisinde Anadolu’nun Türklerin eline geçmesinden önce de dini, siyasi, ekonomik merkezlerin varlığı bilinmektedir. Anadolu Selçuklu Devleti’nin yıkılmasından sonra Beylikler Dönemi’nde de bu eski yerleşim yerleri Türklerin eline geçmiş köyler, kasabalar, şehirler kurulmuştur.
Beşeri coğrafyada yerleşme iki türlüdür: Göçebe Hayat, Yerleşik Hayat.
Göçebe Hayat
Göçebelikte insanların ve hayvanların iklime, coğrafi şartlara bağlı olarak ovaya inmesi ve dağa çıkması daha doğrusu hayvanın doğal yaşantısına uyması söz konusudur. Bu mevsimsel yer değiştirme ya da coğrafi şartlara uyum arayışı büyük oranda geçim kaynağı olan hayvancılığa bağımlığıdır. Tarıma dayalı yaşama geçilmeden önce hayvancılıkla uğraşılmakta ve bunun doğal sonucu olarak hayvanların bakım ve beslenme şartları göçerliğin doğal yaşama uyumunu gerektirmektedir.
Yerleşik Hayat
Bu hayat tarzında en basit şekil köy altı yerleşmeleridir. Bunlar; oba, kom, yayla, çiftlik, mezra gibi isimlerle adlandırılır. Köyler ise yerleşik hayatın en belirgin özelliğidir. Köylerde yaşayan insanlarda, çevresinin tabii ve coğrafi özelliğine göre hayvancılık veya tarım ön plana çıkmaktadır. Köylerde sosyo-ekonomik şartların değişmesi ve gelişmesi ile köy; kasaba veya şehire dönüşebilmektedir.
Köy, kasaba ve şehirlerde yaşayan bu insanlar geçmişten gelen hayat tarzını çevrenin tabii ve tarihi özellikleri ile birleştirerek zengin kültür varlıklarını ortaya çıkarmışlardır.
Karaman sınırları içindeki köylerimiz, tarihi gelişim içerisinde göçerlik, yaylacılık, köy altı yerleşme şekli (Mahalle) daha sonra büyüyüp köye dönüşmüşlerdir.
Bazı köyler çevrenin tarihi ve sosyo-ekonomik şartları ile büyüyerek kasabaya dönüşürler. Bazı köyler ise küçülmekte veya nüfusu hiç artmamaktadır.
Göçler
İki yerleşik birimin, birinden diğerine, ferdi (Kişisel) veya toplu olarak yerleşmek amacı ile yer değiştirme olayına göç adı verilir. Göçlerin önemli bir kısmı ekonomik kökenlidir.
İç Göçler
İç Göçün Nedenleri
Kırsal kesimde hızlı nüfus artışıyla toprakların bölünmesi ve ailelerin geçimini karşılayamaması,
Toprağın erozyonla verimsizleşmesi,
Makineli tarımın gelişmesi ve kırsal kesimde iş gücüne duyulan ihtiyacın azalması,
Kırsal kesimde iş imkânlarının sınırlı olması,
Kentlerde sanayinin gelişmiş olmasından dolayı iş imkânlarının ve gelir kaynaklarının fazla olması,
Kentlerde eğitim, sağlık hizmetlerinin kırsal kesimden daha iyi olması,
Karaman Merkez ilçeye köylerden büyük bir göç akımı mevcuttur. Bu göç olayında dikkati çeken en büyük özellik merkezde yaşama düzeyinin yüksek olması, iş bulma imkânının fazla olması, köylerde çocuklarını okutmak isteyen ve bir sanat sahibi yapmak isteyen ailelerin çoğalması bu göçlerin en büyük sebepleridir. Ayrıca tarım imkânları geniş ailelerin, zenginleşerek şehire yerleşme istekleri bu göçlerin diğer bir sebebidir.
İç Göçün Sonuçları
Ülke nüfusunun dengesiz dağılması,
Yatırımların dengesiz dağılması,
Düzensiz kentleşme sonucunda sanayi tesislerinin kent içinde kalması ve alt yapı hizmetlerinde (Yol, su, elektrik, haberleşme) yetersizliklerin görülmesi,
Kentlerde işsizliğin artması ve aşırı nüfuslanmanın meydana gelmesidir.
İç Göçü Önlemek İçin:
Ulaşım, eğitim, sağlık hizmetlerinin geliştirilmesi,
Kırsal kesimde iş imkânlarını arttırmak,
Intansif tarım metodunu geliştirmek,
Tarımda sulama imkânlarını arttırmak,
Besi ve ahır hayvancılığını geliştirmek ve yaygınlaştırmaktır.
Dış Göçler
Bir ülkeden diğer bir ülkeye yapılan göçlere dış göç denir. Dış göçlerin başlıca nedenleri:
Ekonomik nedenlerle çalışmaya gidilmesi,
Tabii afetler,
Savaşlar,
Etnik nedenler,
Sınırların değişmesi,
Uluslararası anlaşmalarla sağlanan nüfus değişimidir.
1960’lı yıllarda Türkiye genelinde olduğu gibi Karaman’dan dış ülkelere özellikle kırsal kesimden büyük bir işçi akımı olmuştur. 1963 yılında başlayan ve günümüze kadar yurt dışına çalışmak için giden Karamanlı çok sayıda insan vardır. Başlangıçta tek olarak giden aile reisi daha sonra ailesini de götürmesi sebebiyle özellikle köylerde nüfus azalmasına sebep olmuştur.
Yurt dışında Avrupa ülkeleri başta olmak üzere diğer ülkelerde çok sayıda Karamanlı işçi ve işçi ailesi vardır. Avrupa’da başta Hollanda olmak üzere Almanya, Belçika, Fransa, Danimarka, İsveç, Avusturya ve İsviçre gibi ülkeler Karamanlıların toplu olarak bulundukları ülkelerdir. Ayrıca Libya, Suudi Arabistan, Kuveyt ve Avustralya’da da Karamanlılar mevcuttur.
Yaz aylarında bu gurbetçi ailelerin Karaman’a gelmesi ile nüfus artmakta şehirde büyük bir canlılık gözlenmektedir. Bu gurbetçi ailelerin bu aylarda Karaman’a gelmesi başta konut olmak üzere ticaret sektöründe Karaman ekonomisine büyük katkılar sağlamaktadır.
K